E-edytorstwo 03-E-21KDM

Treści programowe dla przedmiotu:
- historia zastosowań komputerów w humanistyce, początki e-edytorstwa,
- programy edytorskie: podstawowe i zaawansowane,
- typy, zasady i metody sporządzania edycji elektronicznych,
- komputer jako narzędzie do dalszych analiz tekstu,
- programy komputerowe wykorzystywane w bibliotekach i archiwach,
- Text Encoding Initiative (TEI).

Cele kształcenia

Cele modułu kształcenia: - pozyskanie wiedzy o wykorzystaniu elektronicznej techniki przetwarzania danych w edytorstwie, - pozyskanie wiedzy o podstawach elektronicznych edycji źródłowych, - pozyskanie wiedzy o najczęściej stosowanych programach komputerowych w edytorstwie, - poznanie historii edytorstwa elektronicznego i jego głównych problemów teoretycznych, - praktyczne zastosowanie wiedzy filologicznej w procesie edytorskim, - kształtowanie umiejętności stosowania właściwych narzędzi i programów elektronicznych w przyszłej pracy zawodowej (edytor, archiwista, pracownik informacji naukowej), - wpojenia nawyku korzystania z wolnego oprogramowania (open source), - propagowanie otwartości na nowe prądy w nauce oraz przełamanie stereotypu humanisty jako osoby dalekiej od zagadnień związanych z informatyką.

Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć

Materiały dostępne w bibliotekach, przede wszystkim w Bibliotece Uniwersyteckiej i Bibliotece Kórnickiej. Treści cyfrowe są dostępne bez ograniczeń pod wskazanymi adresami sieciowymi.

Kierunek studiów

filologia klasyczna

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień, metoda ćwiczeniowa, metoda warsztatowa, metoda projektu.

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

Poziom przedmiotu

II stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

II rok

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji

Znajomość elementarnych technik i programów komputerowych (edytora tekstu, poczty elektronicznej i przeglądarek WWW).

Koordynatorzy przedmiotu

Piotr Bering

Efekty kształcenia

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:
- zna i umie przedstawić najważniejsze specjalistyczne programy komputerowe,
- dobiera odpowiednie programy do typowych czynności w pracy edytorskiej i archiwalnej,
- omawia założenia i sposoby sporządzenia edycji elektronicznej oraz wskazać odpowiednie oprogramowanie,
- świadomie i trafnie posługuje się terminologią specjalistyczną,
- prawidłowo koduje edytowane teksty wraz z użyciem podstawowych komend i adnotacji,
- korzysta z narzędzi e-edytorstwa, przede wszystkim TEI (Text Encoding Inititiative).

Kryteria oceniania

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra znajomość podstawowych specjalistycznych programów edytorskich i archiwalnych. Bezbłędna umiejętność wskazania odpowiednich programów do konkretnych wykonywanych zadań. Bardzo dobra znajomość zasad budowy podstawowych komend języka TEI. Samodzielność w doborze programów i metod badawczych.

dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami i nieścisłościami.

dobry (db; 4,0): dobra znajomość podstawowych specjalistycznych programów edytorskich i archiwalnych. Najczęściej trafna umiejętność wskazania odpowiednich programów do konkretnych wykonywanych zadań. Znajomość zasad budowy podstawowych komend języka TEI. Samodzielność z niewielką pomocą wykładowcy w doborze programów i metod badawczych.

dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca znajomość podstawowych specjalistycznych programów edytorskich i archiwalnych. Najczęściej trafna umiejętność wskazania odpowiednich programów do konkretnych wykonywanych zadań. Brak znajomości zasad budowy podstawowych komend języka TEI. Tylko częściowa samodzielność w doborze programów i metod badawczych.

dostateczny (dst; 3,0): podstawowa znajomość podstawowych specjalistycznych programów edytorskich i archiwalnych. Często trafna umiejętność wskazania odpowiednich programów do konkretnych wykonywanych zadań. Brak znajomości zasad budowy podstawowych komend języka TEI. Tylko częściowa samodzielność w doborze programów i metod badawczych.

niedostatczny (ndst; 2,0): niezadowalająca znajomość podstawowych specjalistycznych programów edytorskich i archiwalnych. Niezadowalająca umiejętność wskazania odpowiednich programów do konkretnych wykonywanych zadań. Brak znajomości zasad budowy podstawowych komend języka TEI. Brak samodzielności w doborze programów i metod badawczych.

Kryteria oceniania:
- wiedza i umiejętności zaprezentowane podczas zaliczenia ustnego oraz wykonane samodzielnie projekty,
- odpowiedzi oceniane są w skali standardowej (2-5),
- warunkiem zaliczenia jest opanowanie materiału na poziomie dostatecznym.

Literatura

Zalecana literatura:
R. T. Prinke, Fontes ex machina. Komputerowa analiza źródeł historycznych, Poznań 2000.
Polskie Biblioteki Cyfrowe 2010, red. C. Mazurek, M. Stroiński, J. Węglarz, Poznań 2011.
P. Bering, Młodzieńczy wiek elektronicznych edycji źródłowych, [w:] Oblicza Internetu. Sieciowe Dyskursy (Roz)poznawanie cyfrowego świata, red. nauk. M. Sokołowski, Elbląg 2014, s. 318-323.
P. Bering, Cyfrowa przyszłość edycji źródłowych, „Roczniki Humanistyczne” t. 66/2018, z. 3, s. 29-42.
Tustep. Tübinger System von Textverarbeitungs-Programmen Version 2011 Handbuch und Referenz, Tübingen 2010, [także dostęp online].
TEI P5: Guidelines for Electronic Text Encoding and Interchange, [dostęp on-line:] .
L. Romary, Questions & Answers for TEI Newcomers, „Jahrbuch für Computerphilologie”, 10 (2008), [dostęp on-line:] .

Dodatkowa lista lektur oraz zasobów cyfrowych zostanie podana na zajęciach.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 03-E-21KDM w USOSweb