Diagnoza i terapia afazji dziecięcej - spec. logopedyczna 03-DTA-32PDL-E
Treści programowe dla przedmiotu:
- wyjaśnienia terminologiczne: afazja dziecięca, alalia, SLI, afazja u dzieci,
- zaburzenia językowe w afazji i metody ich diagnozowania,
- zaburzenia percepcji i uwagi,
- metoda krakowska wobec zaburzeń afatycznych,
- budowanie systemu językowego dziecka z afazją dziecięcą,
- manualne torowanie głosek,
- ogólne zasady programowania języka, samogłoski, wykrzyknienia; sylaby otwarte i rzeczowniki prymarne; czasowniki sekundarne, przymiotniki, fleksja nominalna, fleksja werbalna (czas przeszły i formy osobowe),
- techniki kształtowania systemu językowego.
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2019/SL: | W cyklu 2018/SL: |
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka potrafi:
- posługiwać się podstawową terminologią z zakresu afazjologii,
- opisać zaburzenia o typie afazji,
- porównać zaburzenia afatyczne z innymi zaburzeniami języka i mowy,
- przygotować diagnozę zaburzeń mowy o typie afazji,
- budować program terapii zburzeń afatycznych.
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra znajomość zagadnień z zakresu poruszanej tematyki, umiejętność przeprowadzenia diagnozy zaburzeń afatycznych i zaprojektowania stosownej terapii.
dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z niewielkimi niedociągnięciami.
dobry (db; 4,0): dobra znajomość literatury przedmiotu, dobra orientacja w treściach przedmiotu, projekt świadczący o zaangażowaniu studenta.
dostateczny plus (+dst; 3,5): słaba znajomość literatury przedmiotu, projekt zawierający wiele niedociągnięć.
dostateczny (dst; 3,0): znaczne braki w podstawowej wiedzy z zakresu omawianych zagadnień, liczne błędy w projekcie.
niedostateczny (ndst; 2,0): brak znajomości omawianych zagadnień i nabycia nowych umiejętności.
Kryteria oceniania:
- wartość merytoryczna przygotowanego schematu terapii,
- poziom aktywności w trakcie zajęć,
- obecność na zajęciach (dopuszcza się jedną nieusprawiedliwioną nieobecność na zajęciach),
- egzamin końcowy (ustny).
Praktyki zawodowe
TAK
Literatura
J. Cieszyńska, Z. Orłowska-Popek, M. Korendo (red.) 2010, Nowe podejście w diagnozie i terapii logopedycznej – metoda krakowska, Kraków.
J. Cieszyńska, M. Korendo 2008, Wczesna interwencja terapeutyczna. Stymulacja rozwoju dziecka od noworodka, Kraków.
Zalecana literatura:
A. Herzyk 1993, Mózgowa organizacja języka w onotogenezie. Ujęcie neuropsychologiczne, „Audiofonologia” V.
Z. Orłowska-Popek 2018, Programowanie języka w terapii logopedycznej na przykładzie rozwoju języka dzieci niesłyszących, Kraków, s. 309-345.
M. Smoczyńska 2012, Opóźniony rozwój mowy a ryzyko SLI: wyniki badań podłużnych dzieci polskich, [w:] Interwencja logopedyczna. Zagadnienia ogólne i praktyka, pod red. J. Porayskiego-Pomsty i M. Przybysz-Piwko, Warszawa, s. 13-37.
E. Szeląg, J. Kowalska 1998, „Zegar” naszego mózgu a kształtowanie percepcji słuchowej, „Kosmos” 47, z. 3, (240).
S.P. Springer, G. Deutsch 1998, Lewy mózg, prawy mózg – z perspektywy neurobiologii poznawczej, Warszawa.
A. Wolska 2000, Mózgowa organizacja czynności psychicznych, Kraków.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: