Dyskurs jako struktura i jako proces (norma i zaburzenia - dyspragmatyzm) - spec. logopedyczna 03-DSP-12PDM
-
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning)
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2019/SL: | W cyklu 2018/SL: |
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu student/studentka:
- właściwie stosuje podstawową terminologię z lingwistyki tekstu;
- przeprowadza analizę tekstu (w tzw. normie i patologii) z uwzględnieniem dostępnych narzędzi badawczych;
- wykazuje się podstawową wiedzą na temat mózgowej organizacji pragmatyki językowej;
- potrafi scharakteryzować językowe wykładniki dyspragmatyzmu;
- umie opisać jakościowe i ilościowe metody używane w badaniach zaburzeń pragmatyki językowej;
- potrafi scharakteryzować schizofazję i jej językowe wykładniki.
Kryteria oceniania
1. Prezentacja multimedialna.
2. Kolokwium pisemne. Test.
Kryteria oceniania:
a) bardzo dobry (bdb; 5,0): w pełni przyswojone zagadnienia z zakresu lingwistyki tekstu; bardzo dobra znajomość siatki pojęciowej; szczegółowa wiedza na temat prawopółkulowych zaburzeń mózgu; bardzo dobre przygotowanie do samodzielnej analizy tekstu (teksty w tzw. normie i tzw. patologii); wysoki poziom aktywności; bardzo dobra ocena za samodzielnie przygotowaną prezentację lub z pisemnego kolokwium;
b) dobry plus (+db; 4,5): w pełni przyswojone zagadnienia z zakresu lingwistyki tekstu; bardzo dobra znajomość siatki pojęciowej; wiedza na temat prawopółkulowych zaburzeń mózgu; bardzo dobre przygotowanie do samodzielnej analizy tekstu (w tzw. normie i tzw. patologii); wysoki poziom aktywności; dobra ocena za samodzielnie przygotowaną prezentację lub z pisemnego kolokwium;
c) dobry (db; 4,0): w dobrym stopniu przyswojona problematyka z zakresu lingwistyki tekstu; dobra znajomość siatki pojęciowej; wiedza na temat prawopółkulowych zaburzeń mózgu; dobre przygotowanie do samodzielnej analizy tekstu (w tzw. normie i tzw. patologii); aktywność; dobra ocena za samodzielnie przygotowaną prezentację lub z pisemnego kolokwium;
d) dostateczny plus (+dst; 3,5): zagadnienia z lingwistyki tekstu przyswojone w okrojonym zakresie; niepełna znajomość siatki pojęciowej; niewyczerpujący opis prawopółkulowych zaburzeń mózgu; problemy związane z analizą tekstu (w tzw. normie i tzw. patologii); słaba znajomość literatury przedmiotu; dostateczna ocena uzyskana za przygotowaną prezentację lub z pisemnego kolokwium;
e) dostateczny (dst; 3,0): znaczne braki dotyczące zagadnień z zakresu lingwistyki tekstu; problemy związane z rozumieniem podstawowych terminów i ich poprawnym użyciem; błędy w opisie prawopółkulowych zaburzeń mózgu; kłopot z przygotowaniem samodzielnej analizy tekstu; liczne błędy i nieścisłości w prezentacji lub pisemnym kolokwium;
f) niedostateczny (ndst; 2,0): nieznajomość problematyki z zakresu lingwistyki tekstu oraz zagadnień dotyczących prawopółkulowych zaburzeń mózgu; brak podstaw do przygotowania samodzielnej analizy tekstu w tzw. normie i tzw. patologii; niedostateczna ocena za prezentację lub z pisemnego kolokwium.
Praktyki zawodowe
-
Literatura
B a r t m i ń s k i J., N i e b r z e g o w s k a - B a r t m i ń s k a S., 2009, Tekstologia, Warszawa, s. 22-75.
D o b r z y ń s k a T., 1993, Tekst. Próba syntezy, Warszawa.
G r z e g o r c z y k o w a R., 2001, Problemy modalności, [w:] tejże, Wprowadzenie do semantyki językoznawczej, s. 121-136.
J ę d r z e j k o E., 2002, Modalność − kategoria opisowa stylistyki i tekstologii lingwistycznej, „Poznańskie Spotkania Językoznawcze”, t. 9, Poznań, s. 57-67.
K u r c z I., 2005, Psychologia języka i komunikacji, Warszawa, s. 161-177.
P a n a s i u k J., 2015, Postępowanie logopedyczne w przypadku pragnozji, [w:] Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego, pod red. S. Grabiasa, J. Panasiuk i T. Woźniaka, Lublin, s. 919-929.
P ą c h a l s k a M., M a c Q u e e n B. D., 2008, Mózg i pragmatyka, [w:] Podstawy neuropsychologii klinicznej, pod red. Ł. Domańskiej, A. R. Borkowskiej, Lublin, s. 195-232.
P l u s k o t a J., 1998, Metatekst w tekstach felietonów Stefana Kisielewskiego, „Poznańskie Studia Polonistyczne”, Seria Językoznawcza, V (XXV), Poznań, s. 93-133.
R u t k i e w i c z - H a n c z e w s k a M., 2016, Anomia prawopółkulowa (nazywanie konfrontacyjne u chorych z udarem w półkuli prawej), [w:] tejże, Neurobiologia nazywania. O anomii proprialnej i apelatywnej, Poznań, s. 253-302.
R u t k i e w i c z - H a n c z e w s k a M., 2017, Specyfika prawopółkulowego przetwarzania informacji w świetle najnowszych badań, [w:] Mózg − język – komunikacja, pod red. M. Rutkiewicz-Hanczewskiej, J. Sławek i E. Kaptur, Poznań, s. 169-185.
W a r n k e I., 2009, Żegnaj tekście – witaj dyskursie? O sensie i celu poststrukturalistycznego uwolnienia pojęcia tekstu, [w:] Lingwistyka tekstu w Niemczech. Pojęcia, problemy, perspektywy, pod red. Z. Bilut-Homplewicz, W. Czachura i M. Smykały, Wrocław, s. 343-360.
W i e r z b i c k a A., 1971, Metatekst w tekście, [w:] O spójności tekstu, pod red. M. R. Mayenowej, Wrocław − Warszawa – Kraków – Gdańsk.
W i l k o ń A., 2002, Spójność i struktura tekstu. Wstęp do lingwistyki tekstu, Kraków, s. 15-68, 71-105.
W o ź n i a k T., 2005, Narracja w schizofrenii, Lublin.
Ż y d e k - B e d n a r c z u k U., 2005, Wprowadzenie do lingwistycznej analizy tekstu, Kraków, s. 49-73, 113-163.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: