Arcydzieła literatury dawnej 03-ARC-12SZPDU-E

Treści programowe dla przedmiotu:
- tradycja literacka, dziedzictwo kulturalne, kanon Zachodu,
- tradycja a teorie wpływu, oddziaływania, trwałości w literaturze,
- przełomy literackie i kulturowe, dzieła podsumowujące (np. Boska komedia) i otwierające epoki (np. Don Kichot),
- lokalne i uniwersalne znaczenie arcydzieł,
- arcydzieła języków mniejszych; zapomniane; unieważnione,
- arcydzieło a komentarz krytyczny; a podatność na „twórczą zdradę”; a obowiązki hermeneutyki,
- arcydzieła a problemy przekładu; przekładu intersemiotycznego; interpretacji i popularyzacji,
- problemy więzi kulturowych, fetysze tożsamości, złudzenia uniwersalizmu.

Cele kształcenia

Cele modułu kształcenia: Cel przedmiotu Arcydzieła literatury dawnej stanowi zarysowanie panoramy zachodniego kanonu, określenie podstawowych tradycji literatury współczesnej, wytyczenie linii ciągłych i poniechanych możliwości. Wykładowcy zaprowadzą studentów do punktów wyjściowych lub zwrotnych rozmaitych historii literatury, szukając toposów, miejsc wspólnych i rozdzielnych europejskiej kultury literackiej. W programie zajęć mogą się więc znaleźć zarówno dzieła starożytne (np. Platon, Ajschylos, Horacy, Cycero), jak i średniowieczne gesta, kamienie milowe wczesnej nowożytności (Kochanowski, Rabelais, Montaigne, Bacon, Szekspir, Cervantes), arcydzieła XIX wieku (Potocki, Schiller, Goethe, Byron, Blake, Mickiewicz, Flaubert, Norwid), na twórcach modernistycznych (Brzozowski, Leśmian, Kawafis, Rilke, Joyce, Musil) kończąc. Liczba możliwych konfiguracji planu zajęć jest nieomal nieskończona, lecz zamiar jeden – ukazać podskórną, lecz nadal żywą tożsamość literackiej Europy.

Kierunek studiów

sztuka pisania

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

Wykład konwersatoryjny, dyskusja, praca z tekstem.

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

Poziom przedmiotu

II stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

I rok

Efekty kształcenia

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:
- rozumie i w sposób pogłębiony potrafi objaśnić pojęcia: tradycja, dziedzictwo, kanon, arcydzieło,
-potrafi scharakteryzować mechanizmy literackiego oddziaływania, wpływu, kontynuacji, nawiązania,
- rekonstruuje, interpretuje, ożywia znaczenia dawnych dzieł literackich,
- rozróżnia kryteria wartości artystycznej: maestrię warsztatową, doskonałość, nowatorstwo, oryginalność, innowacyjność, odkrywczość, głębię filozoficzną, psychologiczną, moralną, znaczenie dla wspólnoty,
- identyfikuje i zna przykłady realizacji „tematów królewskich” literatury Zachodu,
- rozpoznaje motywy przewodnie i powracające literatury europejskiej.

Kryteria oceniania

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): student posiada obszerną wiedzę z zakresu literatury omawianego podczas kursu, potrafi w pełni scharakteryzować mechanizmy literackiego oddziaływania, wpływu, kontynuacji, nawiązania; ze zrozumieniem posługuje się terminologią właściwą zagadnieniom stanowiącymi treści kształcenia (tradycja, dziedzictwo, kanon, arcydzieło, itp.); potrafi sprawnie analizować i interpretować wybrane tekstów kultury; w razie potrzeby uruchamia konteksty interdyscyplinarne; rozróżnia kryteria wartości artystycznej.

dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami.

dobry (db; 4,0): student posiada dobrze ugruntowaną wiedzę z zakresu literatury omawianego podczas kursu, potrafi scharakteryzować mechanizmy literackiego oddziaływania, wpływu, kontynuacji, nawiązania; ze zrozumieniem posługuje się podstawową terminologią właściwą zagadnieniom stanowiącymi treści kształcenia (tradycja, dziedzictwo, kanon, arcydzieło, itp.); potrafi analizować i interpretować wybrane tekstów kultury; zna konteksty interdyscyplinarne.

dostateczny plus (+dst; 3,5): student posiada zadowalającą wiedzę z zakresu literatury omawianego podczas kursu, potrafi częściowo scharakteryzować mechanizmy literackiego oddziaływania, wpływu, kontynuacji, nawiązania; z pewnymi błędami posługuje się podstawową terminologią właściwą zagadnieniom stanowiącymi treści kształcenia (tradycja, dziedzictwo, kanon, arcydzieło, itp.); potrafi analizować i interpretować wybrane tekstów kultury; z problemami przywołuje konteksty interdyscyplinarne.

dostateczny (dst; 3,0): student posiada podstawową wiedzę z zakresu literatury omawianego podczas kursu, potrafi częściowo scharakteryzować mechanizmy literackiego oddziaływania, wpływu, kontynuacji, nawiązania; z trudem posługuje się podstawową terminologią właściwą zagadnieniom stanowiącymi treści kształcenia (tradycja, dziedzictwo, kanon, arcydzieło, itp.); podejmuje po części udane próby analizowania i interpretowania wybranych tekstów kultury; nie zawsze zna konteksty interdyscyplinarne.

niedostateczny (ndst; 2,0): student nie posiada podstawowej wiedzy z zakresu literatury omawianego podczas kursu, nie potrafi scharakteryzować mechanizmów literackiego oddziaływania, wpływu, kontynuacji, nawiązania; nie posługuje się podstawową terminologią właściwą zagadnieniom stanowiącymi treści kształcenia (tradycja, dziedzictwo, kanon, arcydzieło, itp.); nie potrafi analizować i interpretować wybranych tekstów kultury; nie zna kontekstów interdyscyplinarnych; nie rozróżnia kryteriów wartości artystycznej.

Literatura

Zalecana literatura:
J. Jarzębski, Czy arcydzieła istnieją naprawdę? „Znak” 2002, nr 10.
I. Kania, Kanon kultury: sztywna forma czy żywa treść? „Znak” 1994, nr 7.
I. Calvino, Dlaczego warto czytać klasykę, Odra 1997 nr 9.
T. S. Eliot, Kto to jest klasyk i inne eseje, Kraków 1998.
H. Bloom, Zachodni kanon: książki i szkoła epok, Warszawa 2019.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 03-ARC-12SZPDU-E w USOSweb