Animacja i promocja literatury 03-APL-21PKKDM
Jeszcze nie wprowadzono opisu dla tego przedmiotu...
Cele kształcenia
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
- potrafi zreferować i porównać wybrane pojęcia charakterystyczne dla animacji i promocji kultury
- potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informację z różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy
- posiada pogłębione umiejętności badawcze obejmujące analizę prac innych autorów, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na rozwiązywanie także nietypowych zadań/problemów w obrębie studiowanej dyscypliny humanistycznej
- potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację różnych rodzajów tekstów i wytworów kultury materialnej, stosując oryginalne podejścia, uwzględniające nowe osiągnięcia humanistyki, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego, miejsca w procesie historyczno-kulturowym
- systematycznie uczestniczy w życiu kulturalnym, interesuje się aktualnymi wydarzeniami kulturalnymi
- potrafi opracować, zaprezentować i przeprowadzić własny projekt animacji kulturowej
Kryteria oceniania
Kryteria oceniania:
- obecność na zajęciach (dopuszczalne dwie nieobecności w semestrze)
- aktywności na zajęciach
- przygotowanie jednego zagadnienia - tematu na zajęcia
- przygotowanie i zaprezentowanie projektu animacyjnego
Literatura
- Aktor w świecie i w teatrze. Poznańskie Studia Polonistyczne, Seria Literacka 5 (25), pod red. B. Judkowiak, Poznań 1998.
- Animacja kulturalna i społeczno-wychowawcza w środowiskach lokalnych, pod red. J. Żebrowskiego, Gdańsk 2003.
- Animacja kultury: doświadczenie i przyszłość, pod red. G. Godlewskiego, Warszawa 2002.
- Animacja społeczno-kulturalna wobec przemian cywilizacyjnych: animacja – animator i jego kształcenie: czterdziestolecie Państwowego Studium Kształcenia Animatorów Kultury i Bibliotekarzy we Wrocławiu, pod red. Krystyny Hyrcyk, Wrocław 2000.
- Bączek J., Psychologia eventów. Warszawa, 2011.
- Bielańska A., Teatr, który leczy, Kraków 2002.
- Black S., Public Relations, przeł. I. Chlewińska, Kraków 1993.
- Blein B., Sztuka prezentacji i wystąpień publicznych, tłum. R. Stefańska, Warszawa 2010.
- Budzyński W., Public Relations. Zarządzanie reputacją firmy, Warszawa 2000.
- Cenker E. M., Public Relations, Poznań 2007.
- Chmielnicka-Plaskota A., Metoda projektu w edukacji i arteterapii, Warszawa 2011.
- Dadel M., Jak stworzyć dobry projekt?, Warszawa 2007 (tekst dostępny w Internecie http://www.ipi.lobez.org/attachments/article/16/jaknapisaćdobryprojekt.pdf).
- Dla. Animacja kultury (Metody/Działania/Inspiracje), Warszawa 2005 (http://e.org.pl/publikacje/dla.pdf).
- Dom kultury w XXI wieku – wizje, niepokoje, rozwiązania, pod red. B. Jedlewskiej, B. Skrzypczak, Olsztyn 2009.
- Dudkiewicz M., Kongres Kultury Polskiej: najważniejsze spory wokół polskiej kultury, Kwartalnik „Trzeci Sektor” nr 19, zima 2009.
- Edukacja i animacja społeczna w środowisku lokalnym, pod red. B. Skrzypczak, W. Theiss, Warszawa 2006.
- Encyklopedia kultury polskiej XX wieku. Pojęcia i problemy wiedzy o kulturze, pod red. A. Kłoskowskiej, Wrocław 1991.
- Etmanowicz A., Sanetra-Szeliga J., Kultura w programach i funduszach Unii Europejskiej, Warszawa 2003.
- Gilroy A., ARTETERAPIA – badania i praktyka, Łódź 2009.
- Głowacki J. i in., raport: Finansowanie kultury i zarządzanie instytucjami kultury (streszczenie),http://www.kongreskultury.pl/library/File/RaportFinansowanie/finansowanie_streszczenie.pdf.
- Gołaczyńska M., Mozaika współczesności. Teatr alternatywny w Polsce po roku 1989, Wrocław 2002.
- Grad J., Kaczmarek U., Organizacja i upowszechnianie kultury w Polsce. Zmiany modelu, Poznań 1996.
- Jedlewska B., Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych, Lublin 1999.
- Józefowski E., Edukacja artystyczna w działaniach warsztatowych, Łódź 2009.
- Józefowski E., Arteterapia - praktyka oddziaływań terapeutycznych przez kreację plastyczną, Poznań 2011.
- Kamel T., Krool R., Kraśko P., Dyskretny urok wystąpień publicznych, czyli jak zmienić koszmar w radość, Warszawa 2002.
- Kargul J., Upowszechniani, animacja, komercjalizacja kultury, Warszawa 2012.
- Karolak W., ARTETERAPIE. Terapie za pomocą sztuk wizualnych. Warszawa 2010.
- Kieliszewski P., Poprawski M., Landsberg P., Gogołek P., Projekt przekształceń instytucji upowszechniania kultury w Polsce, [w:] Instytucje upowszechniania kultury w XXI wieku. Przeżytek czy nowa jakość?, pod red. J. Sójki, M. Poprawskiego, P. Kieliszewskiego, Poznań 2009.
- Kierunek Kultura. W stronę żywego uczestnictwa w kulturze, Mazowieckie Centrum Kultury i Sztuki, pod red. W. Kłosowskiego, Warszawa 2011. http://www.kierunekkultura.waw.pl/component/content/article/75.html.
- Kim jest animator społeczny, pod red. P. Henzlera, B. Skrzypczak, Warszawa 2006.
- Kolankiewicz L., Dudzik W., Teatr w kulturze: zagadnienia i wybór tekstów, Warszawa 1991.(wybrane artykuły)
- Konieczna J. E., Arteterapia w teorii i praktyce, Kraków 2003.
- Kopczyńska M., Animacja społeczno-kulturalna: podstawowe pojęcia i zagadnienia, Warszawa 1993.
- Kowalewicz K., Działania alternatywne w środowisku lokalnym (na przykładzie „Kliniki lalek”), [w:] Kultura dominująca jako kultura obca, red. J. Mucha, Warszawa 1999.
- Kubinowski D., Lewartowicz U., Animacja kultury. Współczesne dyskursy teorii i praktyki, Lublin, 2013.
- Lokalnie: Animacja kultury / Community arts, pod red. I. Kurz, Instytut Kultury Polskiej UW, Warszawa 2008.
- Mikuszewski J., Kultura w Unii Europejskiej – źródła i modele finansowania, Kwartalnik „Trzeci Sektor” nr 19, zima 2009.
- Molicka M., Bajki terapeutyczne, Poznań 2003.
- Molicka M., Bajkoterapia, Poznań 2002.
- Piszczek M., Terapia zabawą, terapia przez sztukę: wybrane zagadnienia i metody, Warszawa 1997.
- Praca środowiskowa w Polsce – tradycja i teraźniejszość, pod red. M. Rymsza, Warszawa 2014. http://www.isp.org.pl/uploads/pdf/376011905.pdf.
- Public Relations. Znaczenie społeczne i kierunki rozwoju, red. nauk. J. Olędzki, D. Tworzydło, Warszawa 2007.
- Roine E., Psychodrama. O tym jak grać główną rolę w swoim życiu, Opole 1994.
- Rudowski T., Studia nad ARTETERAPIĄ. Warszawa 2009.
- Rudowski T., ARTETERAPIA i inspiracje i wartości. Warszawa 2007.
- Skrzypczak B., Metoda animacji społecznej – zasadnicze aspekty praktyki edukacyjnej, [w:] Theiss W., Skrzypczak B., Edukacja i animacja społeczna w środowisku lokalnym, Warszawa 2006.
- Szmidt J. K., Psychopedagogika działań twórczych, Kraków 2005.
- Sztuka w edukacji i terapii, pod red. M. Knapika, Kraków 2005.
- Szulc W., Kulturoterapia.Wykorzystanie sztuki i działalności kulturalnej i oświatowej w Lecznictwie, Poznań 1994.
- Szulc W., Muzykoterapia jako przedmiot badań i edukacji, Lublin 2005.
- Teatr w społeczeństwie, Warszawa 1983.
- Teatr wielki, mniejszy i codzienny, Opole 2002.
- Teatr w miejscach nieteatralnych, pod red. J. Tyszki, Poznań 1998.
- Thomson P., Sposoby komunikacji interpersonalnej: spraw, by cię słuchano i odnieś sukces, przekł. T. Geller, Poznań 1998.
- W kręgu socjologii teatru na świecie, wybór i oprac. T. Pyzik i E. Udalska, Wrocław 1987.
- W stronę aktywnych służb społecznych, II zeszyt Laboratorium Innowacji Społecznej, pod red. T. Kaźmierczak, M. Rymsza, ISP i CAL, Warszawa 2012, http://www.isp.org.pl/publikacje,1,555.html.
- Witerska K., Drama: techniki, strategie, scenariusze, Warszawa 2011.
- Wójcik K., Public Relations od A do Z, t. 1: Analiza sytuacji wyjściowej, planowanie działalności; t. 2: Wprowadzenie programów PR, kontrola procesów PR, Warszawa 1997.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: